Details van dit toneelstuk

ER VALT EEN GLAS

13491 Twee-akter door Anton Trappenburg, 4 dames, 3 heren, 1 kind

Alois is een gepensioneerd directeur van een condoomfabriek. Hij is altijd een goedlachse, snel opgewonden man geweest. Hij houdt er nog al erg uitgesproken, wat eigenaardige, ideeën op na. Alleen hij weet dat hij dement zal worden. Zijn omgeving heeft daar nog helemaal geen erg in. In alle toonaarden laat hij merken hoe schandalig er naar zijn idee wordt omgesprongen met oude mensen en de  maatschappij in het algemeen. Omdat dementie in het begin nauwelijks opgemerkt wordt, zijn de verschijnselen “verstopt” in een eenvoudige, vrolijke liefdesgeschiedenis. Zijn dochter mag aan het eind van het eerste bedrijf trouwen met de zoon van zijn oude “demonstatievriend”. Het tweede bedrijf speelt op een terrasje van een Brabantse Herberg. De tasjesroof en het bezoek van Duitse toeristen kunnen dan niet meer verhullen dat Alzheimer heeft toegeslagen. Ontroerend is de dialoog tussen de invalide Peter en de oude man over vrijwillige euthanasie. Een vrolijk spel met een ernstige ondertoon. Veel leuke bijrolletjes.