| Titel | Jezebel en ik | |
| Oorspronkelijke titel | Me and Jezebel | |
| Artikelnummer | 16413 | |
| Dames (min/max) | 1 / 2 | |
| Heren (min/max) | 0 / 1 | |
| Personen | 2 | |
| Auteur(s) | Fuller, E.L. | |
| Vertaler(s) | Reinderman, M. | |
| Categorie | Avondvullend | |
| Aantal blz | 56 | |
| Genre | Blijspel | |
| Duur (min.) | 81 Min. | |
| Uitgever | Vink | |
JEZEBEL EN IK (ME AND JEZEBEL)
16413 Blijspel in
twee bedrijven door Elizabeth L. Fuller, vertaling Maja Reinderman,
2 dames (of 1 dame, 1 heer)
In dit grappige, soms
schrijnende toneelstuk wordt verslag gedaan over een ware gebeurtenis in het
leven van de schrijfster, toen in de zomer van 1985 de legende van het witte
doek, Bette Davis, naar het huis van de familie Fuller in Connecticut kwam om
één nachtje te blijven, wat een hele maand werd. Het begint allemaal als een
gemeenschappelijke vriendin met Bette Davis naar het huis van Elizabeth Fuller
komt om te dineren. Davis belt de volgende dag om Elizabeth te bedanken voor
het heerlijke diner (hoewel de kip nog een beetje rauw was) en te vragen of het
misschien mogelijk is dat ze een paar dagen bij haar logeert (hooguit drie)
omdat er een hotelstaking is in New York City. Fuller is al van jongs af aan
fan van haar en kan moeilijk weigeren. Maar de problemen beginnen zodra Davis
arriveert met een stationcar vol bagage, klaagt dat de stoep voor het huis gerepareerd
moet worden en haar intrek neemt. Al snel domineert Davis het leven van
Elizabeth, haar echtgenoot John en hun zoontje Christopher, die Davis' manier
van doen en, erger nog, haar taalgebruik begint te imiteren; net als Elizabeth,
die er wanhopig naar verlangt vriendschap te sluiten met haar idool en haar wil
tonen dat ze verwante zielen zijn. Elizabeth vertelt Davis verhalen over hij
zij en haar grootmoeder, Ouwe Opoe, altijd naar de bioscoop gingen om Davis in
de film te zien en hoe ze fanbrieven schreven. Bijna zonder rekening te houden
met het gezin Fuller beslist Davis wat er die avond gegeten zal worden of
wanneer ze naar het strand zullen gaan en ze neemt geen blad voor de mond over
alles van kinderopvoeding en spiritisme tot Paul Newman en, uiteraard, Joan Crawford.
Als de dagen voorbij gaan wordt het duidelijk dat Davis gedijt op spanning en
conflicten en dat ze zich alleen echt gelukkig voelt als ze de boel kan
opruien. De maand schommelt tussen hoogtepunten - samen 's avonds laat naar de
film JEZEBEL kijken - en dieptepunten - als John dreigt zijn biezen te pakken
als Davis niet vertrekt. Dan, op de 32ste dag, is de hotelstaking
over en Davis vertrekt net zo vlug als ze gekomen is. Ze laat een minzame
bedankbrief achter en, zo als Bette Davis zelf gezegd zou hebben, een verdomd
goed verhaal.
Ridders