Details van dit toneelstuk

Het enige wat op het podium staat is een tennis scheidsrechtersstoel, waarop een vrouw heel lang en hard huilt. Een voor een komen vrouwen het podium op. Ze willen de vrouw helpen. In eerste instantie vooral om zichzelf te profileren. Er ontstaan conflicten tussen de vrouwen, waarbij bondjes en vijanden elkaar snel afwisselen. Als de vrouwen langzaam hun maskers laten zakken, groeien ze naar elkaar toe, waarbij de toon van het stuk verandert van komisch naar dramatisch.

Thema’s: hoeveel van jezelf is in de loop van je leven nog echt van jou en hoeveel is een sociaal masker en wat is dan je rol als opvoeder?