Details van dit toneelstuk

Grietien komt – duidelijk met een vraag – even bij haar zus Mart op bezoek. De niet meer zo jonge zussen zien elkaar zelden. Allebei zijn ze alleen. Ze praten daarover en over vroeger, waarin Grietien haar oude zeer over haar ouders nog eens uitspreekt. In de kamer staan prominent twee grote vazen, die beide zussen altijd spuuglelijk hebben gevonden. Mart heeft ze jaren geleden bij het uitruimen van hun ouderlijk huis mee genomen op verzoek van haar moeder. Grietien wilde ze absoluut niet hebben. Mart heeft ze onlangs laten taxeren, met het plan om, als ze wat waard zouden zijn, ze te verkopen. De opbrengst zou ze dan met haar zus delen. Omdat Grietien bloemen heeft meegenomen, zoals ze dat vroeger deed als ze slecht bij kas zat en bij haar ouders om geld kwam vragen, voelt Mart nattigheid. Ze laat haar zus even in de waan dat ze haar niet wil helpen. Ze wacht namelijk even met te vertellen, dat in één van de vazen een briefje bleek te zitten. Hun moeder heeft ze namelijk speciaal voor Grietien bestemd: voor het geval dat deze in geldnood zou komen te zitten en bij haar zus zou aankloppen. Erop vertrouwend dat Mart haar zus zou helpen. Grietien heeft inderdaad op dit moment geld nodig. De reden die ze opgeeft raakt een gevoelige snaar bij Mart.